Kolejnym ważnym przedsięwzięciem, a zarazem wyzwaniem, jest nasza planowana działalność w tematyce smart port and city, którą uważam za przyszłościowy pakiet badań naukowych i prac rozwojowych, spinający wszystkie nasze obszary działalności. 

Prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde, Dziekan w rozmowie z Mariuszem Blimelem na łamach pisma Nauka i Biznes  

Mariusz Blimel:  Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska posiada Kategorię A i jest to markowy, rozpoznawalny Wydział w Polsce, a  jakie są ambicje Wydziału na najbliższe lata, do 2020 roku ?

 Prof. dr hab. inż. Krzysztof Wilde, Dziekan Wydziału: W ocenie Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych otrzymaliśmy kategorię A. Jednak zdajemy sobie sprawę z tego, jakie są nasze możliwości, dlatego ambicją jest uzyskanie kategorii A+ dla Wydziału. I choć wiadomym jest, że ta kategoria A czy A+ zdominowana jest przez dyscypliny związane z badaniami podstawowymi, jak matematyka, fizyka czy chemia, zaś praktyczne nauki inżynierskie są tam jeszcze słabo reprezentowane, jednak mając ambitne cele, będziemy chcieli w najbliższych latach powalczyć o wyższą kategorię.

M.B.: Jakie czynniki mają wpływ na ocenę parametryczną? Co trzeba zrobić czy  zmienić, aby osiągnąć zakładany cel?      

K.W.: W ocenie parametrycznej istotną rolę odgrywa naukowa siła jednostki, a ta mierzona jest głównie dorobkiem publikacyjnym oraz rozwojem kadrowym. W ostatnich latach nasz Wydział odnotował wzrost ilościowy - liczba samodzielnych pracowników naukowych, czyli doktorów habilitowanych i profesorów wzrasta każdego roku.

M.B.: W kwestii umiędzynarodowienia Wydziału, ciekaw jestem czy Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska uczestniczy w programie Horizon 2020? 

K.W.: To jeden z naszych priorytetów. Zarazem stało się to naszym marzeniem, aby uczestniczyć jako lider projektu  w programie Horizon 2020. Dotychczas dwukrotnie składaliśmy wnioski i sadzę, że nasze starania w końcu osiągną pożądany skutek. Bardzo ważne jest zdobyte doświadczenie w tym zakresie. Z tego względu, że nasz Wydział reprezentuje w większej części nauki aplikacyjne, jest nam zdecydowanie trudniej dokonać przełomowego odkrycia niż jest to w przypadku jednostek realizujących badania podstawowe. W obecnym rozdaniu w programie Horizon 2020 znajduje się duża liczba tematów na podstawie, których nasz Wydział może aplikować i myślę, że mamy szansę zaistnieć, jako lider projektu. Jestem zdania, że nauka, która napędza innowacje i rozwój gospodarczy, nie może być tworzona w osamotnieniu, wyłącznie na polskim gruncie. Dlatego w badaniach naukowych ważny jest kontekst międzynarodowy, ponieważ bez niego nie mamy szans na osiągnięcie najwyższej jakości.

M.B.: Jak wyglądają przygotowania do programu Horizon 2020? 

K.W.: Obecnie pracujemy nad przygotowaniem projektu, korzystając ze zdobytego doświadczenia i naszych kontaktów międzynarodowych. Posiadamy cztery wnioski,  które są mocne pod względem rozpoznawalności i liczby publikacji na świecie. Zależy nam, aby tych wniosków było znacznie więcej na Wydziale, ponieważ to pozwala na umacniane naszej marki na zagranicznym rynku naukowym. A za tym idą nowe kontakty oraz promocja Wydziału na arenie międzynarodowej. Bariera wejścia jest duża, ale nagrodą jest finansowanie z budżetu Unii Europejskiej oraz współpraca, być może wieloletnia, z liczącymi się na świecie jednostkami. 

 M.B.: Z jakiego powodu dwa poprzednie wnioski zostały odrzucone?

K.W.: Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, iż w przypadku pierwszego wniosku, rzeczywiście nie był on odpowiednio przygotowany. Natomiast, w przypadku drugiego wniosku, który składaliśmy w ubiegłym roku, zabrakło dopracowania szczegółów. Głównym powodem odrzucenia było słabe konsorcjum. W ogólnych zasadach, dotyczących programu Horizon 2020, wskazuje się na współpracę, co najmniej trzech jednostek zagranicznych, natomiast większe szanse na wygraną mają projekty, w których uczestniczy pięć, siedem lub więcej ośrodków naukowych. Dlatego w przygotowywanym projekcie planujemy stworzenie konsorcjum siedmiu jednostek z różnych krajów. Ważnym aspektem w tym programie jest uznane gremium międzynarodowe. Podsumowując, obecnie pracujemy nad stworzeniem mocnego konsorcjum, a w kolejnym kroku nad merytoryczną stroną projektu.

Profesorowie z naszego Wydziału są ekspertami w Narodowym Centrum Nauki. Posiadamy zespół ludzi, którzy mają doświadczenie w aplikowaniu zarówno do NCN, jak i NCBR. Planujemy także utworzenie specjalnej komórki wydziałowej, która będzie zajmowała się wsparciem w przygotowywaniu wniosków i projektów oraz będzie monitorować ich realizację i fazę trwałości. Będzie ona dodatkowym wsparciem dla naszych naukowców.

M.B. Jakie najważniejsze wyzwania są do podjęcia w obecnej kadencji dziekańskiej?   

K.W.: Jednym z priorytetowych celów jest zwiększenie liczby publikacji w najbardziej prestiżowych, międzynarodowych czasopismach. Obecność w świecie naukowym gwarantuje współpracę z europejskimi ośrodkami. Ważne jest także pozyskiwanie studentów zagranicznych. Mamy studentów, na przykład, z Europy Wschodniej i Indii, jednakże zdajemy sobie sprawę z tego, iż na markę Wydziału pracują dobrzy studenci z Europy Zachodniej lub najlepszych Uczelni Azji, ponieważ te części świata reprezentują zarówno edukację, jak i naukę na najwyższym poziomie. Pozyskanie studentów z Zachodu wymaga długofalowych starań, a jednym z warunków sukcesu jest dobra współpraca z naukowcami z całego świata. Dlatego promocja nauki oraz internacjonalizacja Wydziału są podstawowymi wyzwaniami, jakie stawiamy przed sobą na najbliższe cztery lata.

Kolejnym ważnym przedsięwzięciem, a zarazem wyzwaniem, jest nasza planowana działalność w tematyce smart port and city, którą uważam za przyszłościowy pakiet badań naukowych i prac rozwojowych, spinający wszystkie nasze obszary działalności. Bez zagadnień dotyczących ochrony środowiska, ekologicznych obiektów budowlanych i infrastrukturalnych, zrównoważonych środków transportu wodnego i lądowego, innowacyjnych rozwiązań budowalnych, geoinformatyki i narządzi geodezyjnych, zarządzania infrastrukturą i bezpieczeństwem nie można mówić o inteligentnych rozwiązaniach służących poprawie komfortu życia obywateli. Program smart port and city jest szansą na integracje działań naukowych naszych pracowników i zaangażowanie się w najważniejsze społeczne oczekiwania mieszkańców Pomorza i może także kraju.

Projekty Unijne na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechnika Gdańska.

Laboratorium Rewitalizacji Budowli Miejskich CURE

Projekt jest związany z działalnością obecnie realizowanego projektu Centrum Doskonałości - Centrum Rewitalizacji Budowli Miejskich CURE i stanowi kontynuację oraz rozszerzenie możliwości działania Centrum.

Projekt utworzenia Laboratorium Rewitalizacji Budowli Miejskich CURE dotyczy zakupu aparatury pomiarowej, która stanowi wyposażenie Laboratorium. Utworzenie Laboratorium pozwoliło na zwiększenie potencjału usługowego, edukacyjnego i badawczego Politechniki Gdańskiej w dziedzinie Rewitalizacji Budowli Miejskich a także szerokiej gamy konstrukcji inżynierskich.

Rezultatem projektu są utworzone stanowiska pracy dla pracowników naukowych i dydaktycznych w postaci odpowiedniej aparatury pomiarowej, utworzenie terenowego laboratorium pomiarowego oraz nowe stanowiska badawcze.

Laboratorium Rewitalizacji Budowli Miejskich CURE będzie świadczyć usługi w postaci działalności dydaktycznej i naukowo-badawczej a także ekspertyz i badań dla podmiotów zewnętrznych.

Bezpośrednim beneficjentem projektu jest Politechnika Gdańska: studenci i pracownicy. Pośrednim beneficjentem projektu mogą być firmy budowlane, biura projektowe, administracja i zarządcy nieruchomości, właściciele nieruchomości organizacje zawodowe zainteresowane efektami pracy Laboratorium, oraz wszyscy którzy mają muszą rozwiązać problemy związane z rewitalizacją budowli miejskich.

Właścicielem inwestycji finansowanej ze środków EFRR jest Politechnika Gdańska.

Unowocześnienie infrastruktury edukacyjnej Politechniki Gdańskiej.

Wzmocnienie istniejącej bazy laboratoryjnej jest warunkiem koniecznym rozwoju Politechniki Gdańskiej i jej uczestnictwa w Europejskiej Przestrzeni Badawczej.

Przedmiotem projektu „Unowocześnienie infrastruktury edukacyjnej Politechniki Gdańskiej" w zakresie Regionalnej Infrastruktury Edukacyjnej jest zwiększenie dostępności istniejącej infrastruktury edukacyjnej oraz jej modernizacja. Projekt zakłada pionierskie w skali kraju rozwiązanie umożliwiające prowadzenie zajęć laboratoryjnych i projektowych, stanowiących 40% wszystkich zajęć dydaktycznych na kierunku budownictwo, w systemie kształcenia na odległość.

Poprawa jakości kształcenia będzie możliwa dzięki nowoczesnemu, dobrze wyposażonemu, konkurencyjnemu Laboratorium Budownictwa Politechniki Gdańskiej.

Właścicielem inwestycji finansowanej ze środków EFRR jest Politechnika Gdańska.

Pomorskie Centrum Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego w Gdańsku - laboratorium dydaktyczno -badawcze.

Utworzenie Pomorskiego Centrum Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego umożliwia wykorzystanie aktywności doświadczonego w sprawach bezpieczeństwa ruchu drogowego środowiska naukowego i potencjału intelektualnego pracowników wyższych uczelni województwa pomorskiego dla rozwoju gospodarczego i społecznego poprzez pomniejszanie wysokich strat powodowanych przez wypadki drogowe.

Tworzenie ośrodka o randze europejskiej umożliwia Politechnice Gdańskiej poszerzenie udziału w pracach Europejskiej Przestrzeni Badawczej i wykorzystania funduszy europejskich w ramach III Programu BRD. Jest to program Europejskiej Rady Bezpieczeństwa Transportu (ETSC) o nazwie „The SEC Safety Belt", jako program pomocy dla krajów Europy Południowej, Wschodniej i Centralnej.

Baza lokalowa i audiowizualne wyposażenie poprawi jakość kształcenia i dostępu do wiedzy, w tym także studentów Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska.

Właścicielem inwestycji finansowanej ze środków EFRR jest Politechnika Gdańska.