Wydział Mechatroniki i Budowy Maszyn jest nowoczesnym wydziałem, kształcącym studentów na dwóch stopniach studiów, w trybie stacjonarnym i niestacjonarnym, na pięciu kierunkach, w ramach których realizowanych jest 18 specjalności: automatyka i robotyka,w specjalnościach: automatyka przemysłowa i sterowanie obiektami mobilnymi;

inżynieria bezpieczeństwa, w specjalnościach: bezpieczeństwo pracy i transportu, inżynieria bezpieczeństwa wewnętrznego oraz przemysłowe systemy bezpieczeństwa; mechanika i budowa maszyn, w specjalnościach: eksploatacja i logistyka, inżynieria materiałów metalowych i spawalnictwo, komputerowe wspomaganie wytwarzania, komputerowo wspomagane technologie laserowe i plazmowe, samochody i ciągniki, systemy CAD/CAE, urządzenia hydrauliczne i pneumatyczne (tylko na studiach pierwszego stopnia), uzbrojenie i techniki informatyczne, eksploatacja maszyn i urządzeń przemysłowych (tylko na studiach drugiego stopnia); transport, w specjalnościach: transport samochodowy oraz logistyka i spedycja; wzornictwo przemysłowe, w specjalnościach: inżynieria wzornictwa przemysłowego, projektowanie form przemysłowych. Na Wydziale prowadzimy również czteroletnie studia trzeciego stopnia (doktoranckie) pod nazwą „Mechatronika i budowa maszyn”. Studia te umożliwiają przygotowanie i obronę pracy doktorskiej. 

Mariusz Blimel: Gratulując Panu wyboru na dziekana, proszę powiedzieć, jaki to jest wydział? 

Prof. dr hab. inż. Tomasz Lech Stańczyk, Dziekan Wydziału:

Wydział Mechatroniki i Budowy Maszyn jest podstawowym wydziałem Politechniki Świętokrzyskiej, istniejącym od początku jej istnienia tj. od 1965 roku. Wydział obecnie ma 51 lat. Powołuje się na tradycje pierwszej polskiej uczelni technicznej – Szkoły Akademiczno Górniczej, od której powstania mija w tym roku 200 lat. Założona przez Stanisława Staszica działała w Kielcach od 1816 do 1826.

Na Wydziale zatrudnionych jest 147 osób, w tym 113 pracowników naukowo-dydaktycznych i 34 pracowników technicznych i administracyjnych. Posiadamy: 13 profesorów, 22 doktorów habilitowanych, 51 doktorów, 27 magistrów (+ 38 doktorantów). Kształcimy około 800 studentów. Posiadamy uprawnienia naukowe:

• Doktoryzowanie w dyscyplinie Budowa i eksploatacja maszyn od 1972r.
• Doktoryzowanie w dyscyplinie  Mechanika od 1998r.
• Uprawnienia habilitacyjne w dyscyplinie Budowa i eksploatacja maszyn od 1999r.
• Doktoryzowanie w dyscyplinie Automatyka i robotyka od 2008r.

W wyniku ostatniej kategoryzacji, przeprowadzonej przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w 2013 roku, Wydział uzyskał kategorię A.

M.B.: Jaka jest struktura organizacyjna wydziału?

T.L.S.: W skład Wydziału wchodzi siedem katedr, z których trzy są podzielone na zakłady.

Wydziałem kieruje Dziekan wraz z trójką prodziekanów; jeden ds. Badań Naukowych i dwóch ds. Studenckich i Dydaktyki.

Ponadto w skład Wydziału wchodzą następujące jednostki organizacyjne:

I. Centrum Laserowych Technologii Metali PŚk i PAN

1. Katedra Inżynierii Eksploatacji i Przemysłowych Systemów Laserowych

 Zakład Inżynierii Powierzchni

 Zakład Przemysłowych Systemów Laserowych

2. Katedra Automatyki i Robotyki

II. Pozostałe Katedry

3. Katedra Mechaniki

4. Katedra Podstaw Konstrukcji Maszyn

5. Katedra Pojazdów Samochodowych i Transportu

6. Katedra Technik Komputerowych i Uzbrojenia

 Zakład Dynamiki i Sterowania Obiektów Ruchomych

 Zakład Materiałoznawstwa i Technologii Amunicji

 Laboratorium Elektronowej Mikroskopii Skaningowej i Mikroanalizy Rentgenowskiej

7. Katedra Technologii Mechanicznej i Metrologii

 Zakład Technologicznych Systemów Pomiarowych

 Zakład Technik Wytwarzania

 Zakład Urządzeń Mechatronicznych

M.B.: Jaka jest wizja wydziału?

T.L.S.: Wydział Mechatroniki i Budowy Maszyn postrzegany jako nowoczesny wydział:

 interdyscyplinarny, kształcący kadry wysoko oceniane przez pracodawców;

 oferujący nowoczesną edukację, łączący innowacyjne sposoby przekazywania wiedzy, aktualne treści programowe, tradycje akademickie oraz oczekiwania społeczności studenckiej w odniesieniu do wszystkich form kształcenia;

 otwarty na współpracę naukową i gospodarczą w wymiarze krajowym oraz międzynarodowym;

 posiadający nowoczesną infrastrukturę sprzyjającą badaniom i dydaktyce;

 podmiot sprawnie i skutecznie zarządzany.

Obszary strategiczne rozwoju Wydziału obejmują:

1. Dydaktyka. Kształcenie studentów i doktorantów.

• Aktualizacja, uatrakcyjnianie i rozszerzanie oferty kształcenia na wszystkich kierunkach i stopniach studiów będąca wynikiem konieczności dostosowywania się do zmieniających się wymagań otoczenia społeczno – gospodarczego.
• Doskonalenie Systemu Zapewniania Jakości Kształcenia w celu poprawy efektywności kształcenia oraz dostosowywania jej do uregulowań prawnych.
• Inicjowanie i wspieranie studenckich działań w ramach kół naukowych oraz kształtowanie postaw przedsiębiorczych
• Kontynuacja współpracy ze szkołami ponadgimnazjalnymi w celu utrzymania liczby studentów
• Aktywizacji działalności Wydziału w obszarze kształcenia ustawicznego.
• Uruchomienie kierunku kształcenia prowadzonego w języku angielskim.

1. Rozwój kadry naukowo – dydaktycznej.

• Utrzymanie posiadanych uprawnień do nadawania stopni naukowych oraz w perspektywie 5 lat poszerzenie o prawo do doktoryzowania w dyscyplinie transport.
• Dążenie do zwiększenia liczby samodzielnych pracowników naukowych (wspieranie pracowników w zakresie uzyskiwania stopnia doktora habilitowanego oraz tytułu profesora).
• Wspieranie pracowników w zakresie uzyskiwania stopnia doktora.
• Stymulowanie aktywności badawczej i publikacyjnej pracowników naukowo – dydaktycznych.
• Doskonalenie posługiwania się językiem angielskim.

1. Badania naukowe, rozwój bazy laboratoryjnej i współpraca z przemysłem.

• Utrzymanie wysokiego poziomu  bazy naukowo – badawczej.
• Zwiększenie skuteczności pozyskiwania środków na badania naukowe i projekty badawcze.
• Rozwój współpracy z przedsiębiorstwami produkcyjnymi i usługowymi.
• Rozwój współpracy z krajowymi i zagranicznymi jednostkami naukowo – badawczymi.
• Uzyskiwanie akredytacji dla laboratoriów badawczych.

4. Współpraca z zagranicą.

• Zwiększenie stopnia umiędzynarodowienia Wydziału poprzez wymianę studentów i pracowników naukowych z ośrodkami zagranicznymi oraz pozyskiwanie studentów z zagranicy.

M.B.: Jak ocenia Pan rozwoju wydziału? 

T.L.S.: Najlepszym wyznacznikiem rozwoju są uzyskiwane uprawnienia naukowe. Przez wiele lat wydział posiadał tylko jedno uprawnienie do doktoryzowania – w Budowie i eksploatacji maszyn.

1998r - doktoryzowanie w dyscyplinie  Mechanika

1999r - uprawnienia habilitacyjne w dyscyplinie Budowa i eksploatacja maszyn

2008r - doktoryzowanie w dyscyplinie Automatyka i robotyka od

2001 – utworzenie nowego wydziału Zarządzania i Modelowania Komputerowego (na nowy wydział przeszło 14 spośród 34 profesorów i doktorów habilitowanych)

Zwiększenie liczby samodzielnych pracowników naukowych z 20 w 2001r do 35 w 2016r.

Pozyskanie w latach 2007 – 2014 kwoty 37 mln. zł. na zakupy aparaturowe do laboratoriów Wydziału. Po roku 2000 Wydział miał kategorię II, a w roku 2013 uzyskał kategorię A (5 pozycja w grupie wydziałów mechanicznych).

M.B.: Jakie są priorytetowe cele w obecnej kadencji?  

T.L.S.: Do głównych zamierzeń w kadencji 2016 – 2020 należą: dalszy rozwój kadry naukowej; utrzymanie kategorii A; zapewnienie dobrych naborów, mimo niżu demograficznego; utrzymanie i dalszy rozwój poziomu wyposażenia aparaturowego laboratoriów Wydziału oraz zwiększenie skuteczności w pozyskiwaniu grantów i projektów celowych Narodowego Centrum Nauki (NCN)  i Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR). A także ponadto: unowocześnienie infrastruktury, czyli kapitalny remont budynku B i hali oraz remont i modernizacja obiektów w Małym Kampusie (w Dąbrowie); dobry poziom publikacji naukowych (do parametryzacji w roku 2017 uwzględniane będą publikacje wyłącznie z listy A, o liczbie punktów  ≥ 15) oraz aktywność w uzyskiwaniu patentów.

M.B.: W jakim kierunku rozwoju, Pana zdaniem, powinien podążać wydział, by osiągać sukcesy, rozwijać się i osiągać bardzo dobre wyniki?
T.L.S.: Założenia rozwoju naszego Wydziału zależą od wielu czynników. W tym miejscy pozwolę sobie wymienić kilka najważniejszych: dalsze umacnianie kadrowe; ustabilizowanie na wysokim poziomie naborów na studia; utrzymywanie na wysokim poziomie aktywności publikacyjnej i patentowej; pogłębianie współpracy z firmami regionu; dążenie do uzyskania uprawnień do doktoryzowania w dyscyplinie Transport; utworzenie Katedry Inżynierii Materiałowej; zwiększanie wymiany międzynarodowej studentów i pracowników; aktywizowanie studentów poprzez działalność w kołach naukowych oraz ciągłe aktualizowanie programów nauczania i ewentualne wprowadzanie (według potrzeb) nowych specjalności lub kierunków nauczania.

M.B.: Jaki, Pana zdaniem, jest przepis na sukces dla polskiej nauki?

T.L.S.: Moim zdaniem  należy stworzyć warunki, aby nauka polska rozwijała się dwutorowo. Z jednej strony zrozumiałe jest dążenie MNiSZW do wzmocnienia pozycji czołowych polskich uczelni na świecie. Zrozumiałe są aspiracje kraju takiego jak Polska, aby czołowe uczelnie znalazły się w pierwszej setce rankingów światowych (koncepcje „okrętów flagowych i temu podobne). Wymaga to oczywiście zwiększenia nakładów finansowych na rozwój tych ośrodków.

Równolegle należy dążyć do podnoszenia poziomu uczelni regionalnych, które powinny stać się swoistym „zaczynem” dla rozwoju poszczególnych regionów. Stworzenie kilku „supercentrów naukowych” w kilku metropoliach polskich nie rozwiąże problemu rozwoju regionów, na przykład tzw. „ściany wschodniej”. Po wyjeździe na studia do Warszawy lub Krakowa wraca do Kielc bardzo mały odsetek absolwentów. W Kielcach i w regionie świętokrzyskim gro dyrektorów, prezesów, kierowników, ale również liderów społeczno – politycznych i samorządowych to absolwenci Politechniki Świętokrzyskiej. Obniżenie rangi uczelni regionalnych, takich jak nasza, spowoduje, że jeszcze większy odsetek młodzieży będzie wyjeżdżał na studia do dużych centrów akademickich, co w przyszłości będzie skutkowało coraz większą degradacją gospodarczą i kulturalną regionu. Byłoby to zatem działanie sprzeczne z deklarowaną w Unii oraz w naszym kraju strategią wyrównywania poziomu poszczególnych regionów.

Naukę na wysokim poziomie można również rozwijać w mniejszych ośrodkach. Przykładem z ostatniego okresu może tu być przyznanie nagrody wydawnictwa Elsevier za wysoki poziom publikacji w dziedzinie matematyki, nie żadnemu z czołowych uniwersytetów lecz Politechnice Częstochowskiej.

 M.B.: W jakim sensie wydział jest nowoczesną i innowacyjną organizacją?

T.L.S.: Na naszym Wydziale pracuje liczna grupa młodych dynamicznych doktorów habilitowanych podejmujących ciekawe tematy badawcze, tworzących wokół siebie małe zespoły badawcze złożone z doktorantów i asystentów – zalążki przyszłych szkół naukowych. Wydział posiada bardzo dobrą bazę laboratoryjną, stworzoną w ostatnich latach dzięki umiejętnemu pozyskiwaniu i wykorzystaniu funduszy unijnych. Wydział może się poszczycić w wielu przypadkach unikalną na skalę krajowa aparaturą badawczą. Troską władz Wydziału i Uczelni jest dalszy rozwój bazy laboratoryjnej. Stawiamy na współpracę z otoczeniem gospodarczym. Przykładem może tu być rozwój praktyk studenckich, podejmowanie w pracach dyplomowych tematów proponowanych przez współpracujące firmy itp. Przy Dziekanie Wydziału powołana jest Rada Konsultacyjna złożona z przedstawicieli współpracujących firm, która formułuje opinie dotyczące programów nauczania oraz kształtowania poszczególnych specjalności.

Wskaźnikiem „makro” świadczącym o nowoczesności i innowacyjności Wydziału i Uczelni będzie wpływ na rozwój regionu. Przykładem może tu być współpraca z Kieleckim Parkiem Technologicznym uznawanym za jeden z najlepszych w Polsce. Około 70% start-upów w tym parku realizują absolwenci Politechniki Świętokrzyskiej, w tym oczywiście absolwenci Wydziału Mechatroniki i Budowy Maszyn.

M.B.: Współpraca z otoczeniem, gospodarką - jakie są w tej dziedzinie dokonania wydziału?
T.L.S.: Przy Dziekanie działa Rada Konsultacyjna (dawniej nazywana Radą Interesariuszy), która opiniuje propozycje uruchamiania ewentualnych nowych kierunków studiów i specjalności oraz wybrane zagadnienia dotyczące programów studiów. Na posiedzeniach Rady dyskutowane są sprawy praktyk i staży studenckich a także perspektywy zatrudnienia w poszczególnych firmach. Aby wykorzystać wiedzę i doświadczenie, wybrane osoby ze współpracujących firm zatrudniane są na Wydziale jako wykładowcy przedmiotów na poszczególnych specjalnościach.

Z wieloma firmami regionu (ale nie tylko) realizowana jest współpraca naukowo -badawcza w różnych formach: poczynając od konsultacji i wymiany doświadczeń, poprzez opracowywanie zleconych opinii i ekspertyz, aż po wspólne występowanie o projekty badawcze.

M.B.: Dziękuję za rozmowę i życzę sukcesów. 

Wydział Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach

al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 7
         25-314 Kielce

www.tu.kielce.pl/wydzial-mechatroniki-i-budowy-maszyn

Prof. dr hab. inż. Tomasz Lech Stańczyk - osiągnięcia zawodowe i naukowe.  

• Opublikowany dorobek naukowy obejmuje:
  • 2 monografie;
  • 4 podręczniki;
  • ponad 120 artykułów i referatów
  • 7 patentów i 2 wzory użytkowe;
• Stworzenie szkoły naukowej w zakresie problemów bezpieczeństwa w pojazdach samochodowych:
  • wypromowanie 4 doktorów (dwóch spośród nich jest już doktorami habilitowanymi), 2 kolejne otwarte przewody doktorskie;
  • jestem inicjatorem i głównym organizatorem cyklicznej konferencji naukowo – technicznej „Problemy bezpieczeństwa w pojazdach samochodowych”. Od 1998r odbyło się już 10 takich konferencji, z czego ostatnie trzy, jako konferencje międzynarodowe, organizowane przemiennie w Polsce i na Słowacji (wspólnie z Uniwersytetem Technicznym w Żylinie);
  • stworzenie zespołu naukowego – Zakładu, a następnie Katedry Pojazdów Samochodowych i Transportu, zatrudniającej obecnie 17 pracowników;
• Utworzenie nowoczesnych, bardzo dobrze wyposażonych laboratoriów naukowo-badawczych i dydaktycznych;
• Rozwój kierunku Transport (jestem opiekunem tego kierunku). W strategii wydziału zapisane jest dążenie do uzyskania uprawnień do doktoryzowania w dyscyplinie Transport;

Praca na rzecz rozwoju Wydziału MiBM: dwie kadencje jako Prodziekan ds. Nauki i Badań i obecnie, jako Dziekan.

Dodatkowe informacje na temat Wydziału.

Projekty badawcze na Wydziale Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej.

Na Wydziale prowadzone są (obecnie i w ostatnich latach) projekty badawcze finansowane zarówno przez NCN jak i NCBiR. Przykładem mogą być:

NCBiR:

• Zintegrowany dobór właściwości mocowania fotela, pasa oraz energochłonnych cech fotela i zagłówka. Lider projektu – Politechnika Świętokrzyska, członkowie konsorcjum: Przemysłowy Instytut Motoryzacji w Warszawie oraz „INTAP” TOBIK SP. J. Bukowiec.
• Technologie laserowego spawania dla energetyki i ochrony środowiska. Lider projektu – Politechnika Świętokrzyska, członkowie konsorcjum: AGH Kraków, Fabryka Kotłów SEFAKO S.A. w Sędziszowie, Zakłady Precyzyjne Iskra Sp. z o. o. w Kielcach.
• Badania i ocena wiarygodności nowoczesnych metod pomiaru topografii powierzchni w skali miokro i nano. Lider projektu – Politechnika Świętokrzyska, członkowie konsorcjum: Politechnika Poznańska, Instytut Zaawansowanych Technologii Wytwarzania Kraków.
• Badania technologii przyrostowych i procesów hybrydyzacji obróbki dl potrzeb rozwoju innowacyjnej produkcji lotniczej. Lider projektu – Polskie Zakłady Lotnicze sp. z o.o. Mielec, członkowie konsorcjum: Politechnika Świętokrzyska, Politechnika Wrocławska, Politechnika Lubelska, Pabianicka Fabryka Narzędzi PAFANA.
• Laserowe formowanie cienkościennych profili wspomagane mechanicznie. Lider projektu – Politechnika Świętokrzyska, członkowie konsorcjum: Instytut Obróbki Plastycznej Poznań, Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN, Politechnika Rzeszowska.

Wspólne przedsięwzięcie NCN i NCBiR:

• Projekt, badania symulacyjne i eksperymentalne równoległego manipulatora typu delta ze sztucznymi muskułami pneumatycznymi.

NCN:

• Opracowanie i analiza dynamiki układu sterowania i stabilizacji platformy do obserwacji, poszukiwania i śledzenia obiektów naziemnych z pokładu bezzałogowego aparatu latającego.
•  Rozszerzenie koncepcji krzywych wzorcowych (Master Curves) na stale wysoko-wytrzymałe  Re≥800MPa.
• Zwiększenie trwałości układów tribologicznych w technice eksploatacyjnej i biomechanice przez zastosowanie jedno- i wielowarstwowych powłok diamentowych DLC domieszkowanych wybranymi pierwiastkami.
  • Katalog parametrów charakteryzujących więzy geometryczne przed frontem szczeliny w materiałach sprężysto-plastycznych. Numeryczna analiza pól mechanicznych – zagadnienia dwu- i trójwymiarowe.
• Wpływ rozwiniętych powierzchni grzejnych na wymianę ciepła przy wrzeniu w przepływie przez mini przestrzenie.

Współpraca Wydziału z firmami:

• Celsa Huta Ostrowiec Sp. z o.o. w Ostrowcu Świętokrzyskim.
• Centrum Pneumatyki Przemysłowej PREMA SA w Kielcach.
• Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Elementów i Układów Pneumatyki w Kielcach.
• Fabryka Kotłów SEFAKO S.A. w Sędziszowie.
•  Zakłady Precyzyjne Iskra Sp. z o. o. w Kielcach.
• Globtrak Polska Sp. z o.o. w Kielcach.
• KH-KIPPER Sp. z o.o. w Kajetanowie.
• Formaster S. A. w Kielcach.
• Polskie Zakłady Lotnicze sp. z o.o. Mielec.
• Atlas Copco Polska Sp. z o.o.
• Aventics Sp. z o.o. w Warszawie.
• Bosch Rexroth Sp. z o. o. w Warszawie.
• Centrum Badawczo-Konstrukcyjnego Obrabiarek w Pruszkowie.
• FESTO Sp. z o.o. w Jankach k/Warszawy.
• HYDAC Sp. z o.o. Mikołów.
• Korporacja Napędów i Sterowań Hydraulicznych i Pneumatycznych.
• Outsourcing Sprężonego Powietrza MARANI w Zabrzu.
• SMC Industrial Automation Polska Sp. z o.o.

Współpraca międzynarodowa na Wydziale Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej.

Wydział od niemal 30 lat współpracuje z uczelniami zagranicznymi i instytutami badawczymi, przy czym zdecydowane zintensyfikowanie współpracy nastąpiło po roku 2000. Z wieloma uczelniami, po początkowym okresie kontaktów indywidualnych pracowników naukowych, współpraca realizowana jest obecnie na podstawie oficjalnych umów dwustronnych, obejmujących zarówno działalność naukowo-badawczą, jak i dydaktyczną.

Zestawienie umów o współpracy z zagranicznymi jednostkami naukowymi, w które zaangażowany jest WMiBM podane jest w poniższej tabeli.

Pracownicy Wydziału utrzymują ponadto bezpośrednie dwustronne kontakty z następującymi zagranicznymi jednostkami naukowymi:

1. Techniczny Uniwersytet w Wiedniu (Austria).

2. Uniwersytet Cyryla i Metodego w Skopje (Macedonia).

3. Uniwersytet Techniczny w Bratysławie (Słowacja).

4. Uniwersytet Techniczny w Cluj-Napoca (Rumunia).

5. Uniwersytet w Galati (Rumunia).

6. Uniwersytet w Mariborze (Słowenia).

7. Uniwersytet w Miskolcu (Węgry).

8. Uniwersytet w Nowym Sadzie (Serbia).

Współpraca polega na realizacji wspólnych projektów naukowo-badawczych, wymianie i odbywaniu staży pracowników naukowo-dydaktycznych. Łącznie, zarówno poprzez umowy o współpracy, jak i w formie bezpośrednich kontaktów dwustronnych, współpraca realizowana jest z 21zagranicznymi jednostkami naukowymi z 14 państw.